MULTIVERSUM YJOR
S. Guraziu, 2013
(çdo yll e qetëson lavjersin e vet
i gozhduar diku me gjilpërën
magnetike në glob, dhe pretendon
të jetë në qendër të universit)
***
Arabët modernë i quajnë yjet
me emra satelitësh, këmbët
ngulur në dunat, nëpër pishina
nafte i zbardhin “baluuzaat”,
celularët në veshë, përtypin
hurma dhe “bla, bla” me Zotin.
Eskimezët çuditen pse yjet
e qiellit që këputen s’bien
pingul në akull, si toptha drite
drejt në vrimën rrumbullake,
peshqit e uritur të ndriçoheshin,
dhe ata vetë që të ngopeshin.
Evropianët pandehin gjithë yjet
e gjithësisë janë të “krishterë”,
ndonjëri aty-këtu jo por të tillë
janë yje mashtrues, prandaj
Kolumbo dikur ia huqi Indisë
atij ia hodhi vetë Polaris.
Amerikanët i hedhin pesëdhjetë
yje në zjarr, insistojnë Amerigo
Vespucci thjesht pati fat, qëlloi
italiani i parë me emër të vërtetë,
dhe aspak mafioz, athua cili do jetë
Al Capone me fat për në Mars.
Kinezët, si yjet mbi Murin Kinez,
zhyten në histori, kujtohen se si
një shekull më pas De Gama
s’e kuptonte dot, nëse e gjithë
bota e tyre mund t’ishte, vallë
pse kinezët e dogjën flotën kot.
[ Grafika: Helga Kalversberg – Multiversum (Digital Graphics) ]
