HIDRO-POEZI PËR TITULLIN “MISS” (I)
S. Guraziu, 2002
(jo)natyrshmëri estetike
E dashura ime s’ka dhëmbë të vërtetë
dhëmbët e saj janë mobil (s’janë stabil)
artificialitet, art i dentistit specialist,
manufakturë artizanale e përkryer, lodër
ashti në punëtorinë e Mickey Mouse –
çdo natë dalin nga goja… mëngjeseve
kthehen prapë, në trajektoren e zakonshme
nga gota me ujë çezme mbi komodinë
në gojën e saj plot “aromë peperminti”…
aty bëjnë gjumin sterilizues, relaksim
nate – rrugëtim rutinor i përkohshëm
në hidro-laboratorin e mirëmbajtjes,
një lloj gjumi vullnetar jashtë elementit, ose
gjumë i lëngshëm – kjo shpikje moderne
hidro-ambient i qëllimshëm për gjumësinë,
patjetër dhe prehje analitike për bardhësinë,
pastrim kimik deri në atomikën e fjetur, proces
i konsoliduar tashmë për bukurinë natyrale,
funksional deri n’vrasjen mikro-organike,
në esencë i padukshëm (veç flluskave),
nuk shihet ç’ndodhë më tej brenda
kimisë, s’është as nevoja të kërkohet
brenda thelbit të natyrshmërisë – dihet
çdo gjë ndodhë pashmangshëm, cikël
në emër të përkryerjes denta-materiale
deri në imtësitë e pakapshme strukturale
kërkohet pamje perfekte dentale,
bardhësi natyrale, sa më shumë shkëlqim
për një dite të re – kur t’jetë kthyer prapë
ky mekanizëm kyç… aty në vendin e vet!
(SG – Hidro-poezi për titullin “Miss”, 2002 – publikuar në revistën “Poeteka”, Tiranë 2005)
[ Foto: Garnier Ultralift ]
