TË PRETENDOSH S. Guraziu (2005) T’jesh poet, vetëm të pretendosh… duhet marrëzisht të besosh se klithmat tua janë arie Amadeusësh, aq të pafajshme, pafundësisht, si klithmat e para të secilës foshnje, të justifikuara sa vetë lindja, me vulën hyjnore, të… Continue Reading
ME PREK BALLIN TAND S. Guraziu, 2010 (Ali Podrimjes) Në jetën time, Bebzat Tua — O trimi im, I kam Diell, E Bukë, E qiell Të zogjve të mij, N’kangëtim. Në çdo fidane, Sot, Behari ka blerue: Dëshirën — Amanetin… Continue Reading
TRIBUNAL FALS (PËR KOHËN) S. Guraziu, 2010 Koha ka një dhëmb të padukshëm, prore më shtyp në dumbin ashtëror, me vetë ashtin tim, i duhet lëngu i jetës, ndoshta më kuron, si një gjyshe e heshtur duqet e vuajtjes i… Continue Reading
PARA-FLORIADË S. Guraziu, 2017 (Skicë poetike…) (teksa flet, buzët e saj frymëmarrje i kanë lulet, trëndafilat e pranverës… – Ovidi) Nga Perëndimi (me taxi-qilimin e huazuar të Aladinit, i cili ka kërkuar “azil” diku në Helvetia) Zefiri i sjell njëmijë… Continue Reading
ULTRASONOGRAFI E QENIES S. Guraziu, 2006 Si pikënisje… thellë nga brendia nisu, dil nga trupi dhe kthehu si një torpedo fotonike, si grusht i fortë drite, godit muret, pushto vetveten, un-in tënd – brenda krizalidës shkapurit strofullën dhe prushin e… Continue Reading
S’JAM SHEKSPIR S. Guraziu, 2007 Provo këtu, thua – puthje e lehtë, frymëmarrja ndalet, afsh i valë, diç si shenjë, përskuqje pastaj një fresk aty përreth, asgjë… shihemi në sy me habi! Atëherë këtu pra – insiston, ngjes buzët ku… Continue Reading
DISIPLINË MENTALE PËR MORTIN S. Guraziu, 2002 Me qenë apo mos me qenë i verbër… i shurdhër… i heshtur kjo s’ishte pyetja e Sfingës Çfarë ngjyre do t’kenë sytë e Shehrezadës? Kjo mund të ketë qenë… Me qenë apo mos… Continue Reading
DEFINENDUM ABSOLUT S. Guraziu, 2002 Fletë graniti, mermeri si letër në duart e tua pllakëza druri, pergamenë të kohës, papirusë kah s’të shkoi mendja, sa shumë hipoteza shpifje, të vërteta, përralla, mijëra antiteza disa të bardha, disa të kuqe e… Continue Reading
MEDIUM DHE FLUTURA S. Guraziu, 2006 Sot do dalësh të lodrosh pas fluturave t’i burgosësh që në ajri me rrjetin tënd – dhe ndjehesh bukur ndoshta një ndjenjë, një flutur – si sorkadhe do rendësh lëndinës, lulishtes tërë ditën, derisa… Continue Reading
TERRAFORMA POETICA S. Guraziu, 2002 Në kokë një lëmsh vijash të harlisura një shtatore, trupore… statujë skicuar në bllokun fletëzverdhur orvatet të merr jetë me trup e pa trajtë ndërsa poeti pyet veten përse në kokën e tij nuk përfton… Continue Reading